Budaya

CERKAK

Sabtu, 18 Januari 2025 18.58

Ibarate artis sandal Kaji Kodri wis dadi sandal kondang kawentar.Meh kabeh jamaah masjid Al Ikhlas pan pisan sandale kaji Kodri .Ora mung pan bentuke sing awet, tur jan mung siji-siji ne sandal sing modele kaya sandale kaji Kodri , uga meh kabeh jamangah wis pan nang ngendi  sandale pak kaji  kaya mobil parkir, wis ana panggonan sing tetep.Wis pirang-pirang taun sandale kajine nang undak-undakan mesjid sisih kidul, delah nang pojok.Ora nana sing ngerti kenangapa  pak kaji nduwe kebiasaan ndelah sandale nang kono.Tapi  sing mesti, jamangah mesjid wis apal, bisa ngerti ana Kyai Kodri nang mesjid, nek ana sandal kuwe.Pirang-pirang taun Pak Kaji  markir sandal nang panggonan sing tetep.Awit Bu Hajjah Nurjanah  esih sehat, nganti gerah lan  seda nganti wis sepuluh taun luwih sandal kuwe diagem pak kaji.Bentuke kaya prau,warna coklat bahan kulit sing maen.Tapi merga kenang banyu ping kopang kaping ,kulite wis ora mengkilap senajan Duryat , sing ngrumati umah lan ngladeni pak  kaji  wiwit metu sekang esantren , agi  Bu Nurjanah durung seda, saben ndina ngisik sandal kesayangan pak kaji.

Crita sedane bu kaji  sing   lagi jaman esih sugeng perek pol karo tangga, karo jamangah mesjid ,uga karo wong-wong sing wis tau sowan  nang ndaleme bu kaji.Tresnane karo pak kaji sing marakna pak kaji kayong keyungyun lagi bu kaji seda merga gerah sing kelebu ora suwe.Miturut kabar sing santer, sedane bu kaji anu jalaran sekang penanganan rumah sakit sing kurang apik.Kiye sing maraih pak kaji uga gerah penggalih.Nganti wektu semono pak kaji bola bali tindak maring dinas kesehatan kanggo ngewei  ngerti nek rumah sakit kuwe ora apik gole nglayani masyarakat.Malah ana wakil rakyat sing gagah pisan melu ngurusna perkara mal praktek rumah sakit sing marakna bu kaji seda.Ning pak kaji ora nerusna mergane wedi nek tumindake dadi nglawan kersane Gusti Allah.

Bali crita sandal Pak Kaji Kodri   sing meh ora tau ucul sekang samparane pak kaji ,kuwe istimewa banget.

Miturut Duryat  arep tindak ngendi bae, wong Duryat sing terus nderekna pak Kaji, sandal kuwe ya ora  tau detinggal, kudu ana nang mobil kaji Kodri utawa nang tas nek pak kaji tindak ora ngagem sandal kuwe.Ning kiye miturut Duryat sing nderekna pak kaji tindak ngendi bae, sandal kuwe pancen ora tau ora diagem.Wis kopang kaping  Duryat kudu nggawa sandal kuwe maring Darikin tukang sol sepatu, pendekan memper perawatan rai ibu-ibu sing   onggal wulan digawa salon.

 

Wengi kuwe jamangah masjid tikel telu karo dina biasa.Wis seminggu mlebu puasa ramadhan mesjid wis biasa dadi penuh wong sing ngibadah.Kaji Kodri  wis lenggah nang mesjid sedurunge buka puasa

sandale wis ana nang undak-undakan sisih kidul mesjid nang pojok kaya biasa.Mesjid uga nganakna buka puasa sekang Kaji Jalal donatur mesjid sing pancen ora tau mandeg gole ngamal makani wong sing pada puasa.Pak Kaji paring kultum sedurunge buka, mulane gole rawuh ya lewih ndisit tinimbang jamangah liya.Nek   pak kaji  tindakan luar kota, wis ana takmir mesjid sing bisa ngganteni , senajan kharismane esih kalah karo kaji  sing dikenal anteng tur apa anane.Apamaning bar pak kaji  sing seneng nulis nerbitaken buku sing judule TEMBANG KEMBANG KANTIL, pak kaji dadi terkenal lan sering diundang seminar.Buku sing diserat pak kaji nyritakna  bab wong wadon nang ndesa sing lunga maring kota ngalap ilmu nang penguripan kota .Piurang-pirang tau bocah wadon sing uripe nang pesantren, nduwe kekarep arep merangi kahanan bocah-bocah kota sing adoh karo masjid tur wis luntur budaya.Nanging abot sanggane, ora sederehana kaya apa sing dipikirna .Deweke malah  terus diburu wong-wong sing kepengin manfaatna ilmu agama  lan ayune bocah wadon mau.Bukune Pak Kaji Kodri dadi terkenal merga akeh isi sing ana gandeng cenenge karo bab kebudayaan, kahanan desa lan pesantren sing di critakna kaji sing nduweni ilmu agama temenan kuwe akeh sing seneng maca.Agi buku kuwe metu, koran-koran pada mbahas bab buku sing ampuh seka isi lan ceritane.Kaji Kodri dadi penulis religious sing bener-bener ngarepaken surasane pedesan lan pesantren, dudu cerita  murahan bab bocah nakal utawa bab sing ora wigati karo sandangan kajine.Kaji Kodri ngerti temenan bab kabudayan daerahe sing ditulis nganggo bungkusan agama.Mula koran-koran nulis  nek Kaji Kodri bisa diarani budayawan.Sebab ora saben seniman,penulis utawa pengarang bisa diarani budayawan.Kiye anggepan sing salah kaprah nang babakaan seni budaya.

 

 

 Bubar sholat jamangah maghrib, kaya laron mak brung jamangah metu seka mesjid, saking akehe sandal ketendang-tendang lan para jamangah kudu pada rebutan mergane ana sing panggonane sandal owah.Mbasa jamangah wis madan sepi senajan esih ana sing ora pada bali nunggu sholat Isya, pak kaji jengkar bar sholat sunnah, terus salaman karo jamangah sing esih nang mesjid,banjur metu seka mesjid.kaya biasane pak kaji  arep kondur sawetara terus rawuh maning maring mesjid.

Kaya biasane pak kaji  terus tumuju maring sandale , tapi mbasa ngingleng2 suwe kayong sandale ora keton nang panggonane.Ora suwe Duryat  ngetutna nang mburine melu ngingleng sandale pak kaji.

“La..sing sandale bapak teng pundi nggih”ujare Duryat takon

“Ee...iya ora keton  Yat ..jajal mbok kesampar ngisor”ujar pak kaji.

Suwe gole nggoleti nganti jamangah sing esih ana melu nggoleti sandal sing disenengi pak kaji  ora nemu-nemu.

Pasuryane pak kaji  wis keton mulai ora beger, karo istighfar pak kaji  lenggah nang undak-undakan.

“Yat ,wis ora usah digoleti, nek ana tuli nang nggone” ujare pak Kaji

Tapi mung Duryat  sing mandeg nggoleti sandal, liyane mripate esih tumungkul senajan pancen wis ora nana sandal kejaba sandal coklat sing beda.Duryat  giri-giri mlayu maring daleme pak kaji  sing adoeh ora ngante 50 meter esih keton kang mejid, njikut sandal liyane sing ora tau diagem pak kaji

Sandal wis disogkaken nang ambal-ambalan, tapi pak kaji  durung jengkar..esih kaya kami tenggngen karo keton lagi istighfar.

Duryat , jamangah, sing pada nyeksekaken pak kaji kayong ngungun pisan sandale ilang, kayong bingung,pada meneng karo ndeleng pasuryane pak kaji  sing keton mendung.Pak Kaji Kodri  kayong ora mireng apa-apa sing pada diomong bab sandal sing ilang.Ana sing ngomong ketuker, ana sing takon Duryat  apa bener pak kaji ngagem sandal biasane,ana sing sumpah-sumpah mbok ana sing nyolong sandal.

Duryat  melu sedih ndeleng kahanane pak kaji  sing rengu  banget nemoni sandale ilang.sandal sing kayong  ora tau ucul kang samparane pak kaji.Duryat  ngerti nek nang penggalieh pak kaji  dudu bab sandale sing ilang, sing pancen sepele banget,mergane arep tuku sandal piraha pak kaji bisa.

Turan esih ana sandal liyane sing sok dipundutaken jenate ibune utawa nang putrane sing siki wis pada mentas dadi wong pinter-pinter.Ana bab sing luwih penting nang perkara sandale kanggone pak Kaji Kodri..Mulane ilange sandal kuwe kayong krasa pisan nang penggalih.Tumprape wong liya, dadi tambah nggo pertakonan.Nganah ngeneh crita sandale pak kaji

Sing luwih anget maning, pak kaji  malah dadi gerah ,lan kudu dirawat nang rumah sakit.Putra-putrane ya pada rawuh mbasan dokter Mursid  mriksa kondisi pak kaji  sing tambah nemen.

Para jamangah pada kumpul , mbahas kondisi pak kaji  karo kepriwe carane nemokna sandale sing ditresnani.Niate ben atine pak kaji  bali maning seneng.

 

Meh kabeh jemangah lan tangga teparo kelangan mergane pirang ndina pak kaji ora rawuh nang mestid, ora keton lenggah nang teras daleme.Pada kemutan pak kaji sing sokan ngadem-ademi , sing sokan nglucu gawe bungah liyan.Pasuryane adem, gawe adem wong sing cedek karo pak aji sing lembah manah tur bisa nrima crita sapa bae sing pengin ngudarasa karo pak kaji.Ikmu agamane sederhana ora ndakik-ndakik, kuwe sing maraih jamangah pada betah nek ngrungokna ular-ulare pak kaji.Pak kaji ora tau gelem diarani ceramah utawa khotbah, apamaning diundang nagggo paraban Pak Kyai.  Miturute pak kaji Kodri, deweke urung cukup ilmu nggo diundang kyai, senajan gemiyen cilikane  tekan gede ya mondok.Pirang-pirang wong sing seneng diundang kyai utawa pak ustad wektu siki.Madan ngerti ilmu agama setitik wis ana rasa kepengin diundang ustad.Ning ora kaya kue tumrape Pak Kaji Kodri.

“Tapi kiye ya mung usaha pak, wong geraeh pak kaji kuwe urusane karo awak.Jere tensi duwur tur ana pembengkakan aparane kae”jere Pak Badri  sing melu jagongan nang ngarep mesjid karo ngisis bar sholat .

“Iya aku sing wis tilik pak kyai, pak kyai malah ora bisa komunikasi.Ngesuk sing arep tilik jere Pak Nasrowi mbok ana sing arep barenga kae nganggo Elep”ujare Badrun, guru agama nang SD sing rajin nang mesjid.

Pak Kyai sing diopname nang Rumah Sakit Islam akeh sing tilik, ora mung warga desa ningen ya sekang ngendi ora pada teka maring rumah sakit.

“Kiye jane bapak ana sing dipenggalih apa ya Mat” ujare Mbak Siwi putrine pak kyai sing manggon nang  Purwokerto wiwit kawin karo kanca kuliaeh.

“Nggih pangapunten niku mbak”ujare rahmat nalika lagi nunggu nang rumah sakit karo putrine pak kyai.Rahmat jane ngerti bab sandal kuwe, tapi tumrape rahmat, kuwe urusane pak kyai sing ora angger uwong kudu ngerti termasuk putrine.Rhmat sing awit bocah melu pak kyai,kudu pinter- pinter njaga apa sing disenengi lan ora disenengi pak klyai. semana ugo dong ibune esih sugeng, kudu njaga pisan apa sing dedweke ngerti.

“Nek mung kelangan sandal,bapak ya ora kaya kuwe lah Mat, nganti tensine duwur tur ora gelem dahar nagnti ana penyakit lambung lan sepanunggale kaya ngendikane dokter munif”ujare Siwi nerusna

“ Kayane tah ya anu kekeselen  niku lah mbak “jere Duryat nggo ngadem-ademi suasana.

Mbak Siwi temungkul njut ndelengna pak kyai sing esih sareh, kayong mikir kenangapa bapake geraeh nemen mung merga kelangan sandal.

Ora let suwe dokter karo perawat telu mlebu maring kamar, Mbak Siwi manjut ngadeg, semana uga Duryat  sing nglemprak nang ngisor.

Mbarang ora suwe dokter ngendikan karo Mbak Siwi, terus mriksa kondisi pak kyai sing jere lemah, pak dokter ndangu Mbak siwi kon melu maring ruangan jere ana sing arep diomongna.

 

Wengi nang mesjid Al Ikhlas  karang tunggal suasanane rame bar sholat traweh wis ngancik dina ping 16.Jamangah digawe kaget mbasa ana kaki Sarno tukang cukur nang desa karang tunggal  mlebu nggoleti pak kyai.

“Alhamdulillah pak kyai wis sehat apa? Kae sandale wis ana nang nggone”ujare kaki  Sarno.

“Aja guyon mbah lah, wong  rika pada kon ndongakna pak kyai koh”ujare Badrun

“Astaghfirulloh..kiye ngeneh melu inyong” ujare Kaki Sarno

Wong sing wis pada mlebu mesjid njut gegoh krungu kaki Sarno karo Tohir ngomongi sandal kyai Kodri.Sebagian pada melu metu ngetutna kaki Sarno.

“Kuwe mbok sandale pak kyai?bener apa dudu ya”ujare kaki Sarno

“Ih..iya deneng”ujare Badrun ora percaya karo ngemek lan ngileng-ngileng sandale kyai sing ana nang panggonane.

Rusman,Dakim, sing sok ngepel mesjid sing apal sandale kyai diundang kon nggenahna apa bener kuwe sandale pak kyai.Kabeh pada gumun, mulane bar sholat kabeh pada metu maning nyekseni sandale pakl kyai sing wis bali.Embuh sapa sing nggawa tapi kenyataane sandale esih wutuh tur bali nang panggonan sing  pak kyai biasa ngesokna sandal kuwe.

Wengi kuwe kabeh ribut ,pak RW Darsan ngumpulna perangkate lan pengurus mesjid.

“Niki kepripun pak Badrun cobi mbok gadah pemikiran sing sae,  njenengan saged ngabari Rahmat .Napa bade tek rumah sakit napa kepripun” ujare pak RW

“Saene si nuwun sewu pak RW, Pak Badrun, niki di teraken teng rumah sakit mawon  mawon sandale men kelipur atine pak kyai” ujare Rasam

“Mangke riyin pak, kula krungune pak kyai mboten saged diganggu, dados saenipun ngabari rahmat mawon”

‘Jajal kula tek telpon Duryat”ujare Badrun

 

Gole pada musyawarah bab sandale pak kyai nang mesjid antarane pak RW,RT karo pengurus majid lan jemangah liyane  madan suwe, nganti akhire pak RW ngutus pak guru Badrun kon telpon Duryar  kepriwer apike.

Sekang hasil telpon-telponan karo Duryat Badrun matur karo pak Badri nek miturut Duryat  sandale ora usah digawa maring rumah sakit mergane kondisine pak Kyai lagi kurang apik.Malah keprungu pak kyai lagi ditangani khusus nang dokter mergane ana sesek napas.Putra putrine karo mantune wis pada nunggoni pak kyai awit dokter wis dangu karo Mba Siwi nek pak kyai butuh perawatan khusus.

 

Akeh wong pada ngumpul nang plataran mesjid, bocah-bocah pada melu bae rame ngabarna sandale kyai  bali maring mesjid.Critabe  dadi dawa pisan, nganti tukang ojek Kasdi sing nang pinggir dalan krungu nek sandale kyai ketemu .Critane tambah aneh merga ketambah-tambah ketok tular.Ana sing jere  ana sing ora seneng karo pak kyai dadi ngumpetna sandal,ana sing ngomong jere sandale bali digawa malaikat lan dadi fitnah.

“Lah niki mpun kebablasan pak RW, miki mpun wonten isu-isu sing mboten genah”

“Nggih niku pak guru, kudu cepet diantisipasi mbok dadi kedawan crita”ujare pak RW.

Wengi kuwe pak RW karo perangkate .Guru Badrun,lan pengurus  mesjid rapat kilat kaya anggota dewan kanggo mbahas kepriwe carane men isu bab sandal ora simpang siur tur ditambah-tambaih sing maraih dadi fitnah.Pak Badri sing paling tua dijak rembugan nang pak RW, kanggo nemokna cara men urusan sandal ora ngalor-ngidul.Musyawarah mutusna  ngumpulaken jamaah lan warga gonggomane mesjid.Sawetara berita geraeh pak kyai tambah  ndadekna Pak badri,Pak RW,Badrun lan sapa bae tambah prihatin.

“ Sedertek-sederek, kula nyuwun kanti sanget bab sandale pak Kayai Kodri sing mpun kepanggih ampun ditambah-tambah.Mbok gawe dosa nggih”ujare Pak Badri nganggo corong , njaluk jemangah lan warga kon ngati-ati gole pada nyebar isu.Pak RW,RT lan perangkat uga takmir mesjid lungguh nang deret ngarep  kaya anggota pemerintahan nek lagi wara-wara maring wargane.

“Sandale pak kyai niku mesti wonten sing mendet ora sengaja, arep mbalekna wedi nggih saged,isin utawa pancen mboten ngerti.Nah seniki mangga kita bersyukur sandale Pak Kyai Tohar mpun wangsul malih.Moga-moga saged nglipur penggalieh pak kyai”

Ucapane pak Badri dijawab nggih kabeh sing teka lan kumpul nang mesjid.

“Seniki sing penting panjenengan sedaya tumur ndongakna pak kyai, men enggal sehat nggih”

Sepisan maning dijawab NGGIH kaya koor rame pisan.

Bar kumpulan rampung,suara  kaya laron pating gremeng pada ngomongi sandal maning, mbuh apa sing diomonganken siji lan sijine,mung ketara nek kabeh warga esih seneng ngomongi sandal pak kyai.

Urung pada bubar gole pada grumbulan nang mesjid, ana suara motor banter  sing keprungu tekan mesjid.Sing nganggo motor karo ngonikna klakson tat tit tat tit kayong penting pisan.Motor saya suwe saya nyedek mesjid kabeh wong nggatekna mlebune motor maring plataran mesjid.Mbarang wis cedek, jebul sing numpak motor Sarkim boncengan karo Asnawi.Bar markir motor, wong loro sing gole teka bada budu mau terus nggoleti Pak Badri sing esih ngadeg karo pak RW nang njero mesjid lagi kandahan.

Wong loro kayong kesusu tur raine kaya wong bingung.

“ Pak Badri..Pak RW..nyuwun sewu niki wonten kabar lelayu....anu”

Ucapane Asnawi mandeg mergane Asnawi gemeter nahan nangis.

“Ana apa Wi....kabar apa”Badrun takon karo nyekel pundake Asnawi.

“Pak....Pak Kyai..sampun seda” ujare Sarkim nerusna omongane Asnawi sing kebanjur mingsek-mingsek.

Kontan wong sing krungu ngucap Innalillahi wa inna ilaihi rojiun.

geger sandal, ganti gegeran sedane pak kyai sing banget nglarani ati sapa bae sing kenal pak kyai.Ora mung jemaah masjid,kabeh wong sing wis tau kenal lan srawung pak kyai nangis krungu sedane kyai sing esih umur 70 taun.Esih seger tur kayong ora tau pak kyai gerah.Wis tau warga krungu pak kyai gerah seminggu sewise Ibu Nurjanah seda, mergane kekeselen .Pak kyai sempet mondok nang rumah sakit.

Tapi bar kuwe pak kyai sehat lan bisa srawung maning nang mesjid lan nang lingkungan.

Wengi kuwe suasana tambah ora karuan nang mesjid uga nang ndaleme pak kyai.sebagian sesepuh lan warga kampung pada giri-giri mlayu maring rumah sakit ana sing nganggo mob il ana sing nganggo motor.

Badrun sing bolak balik telpon Duryat ora bisa sambung lantaran ora diangkat.Wis meh gagat tengah wengi kabar sedane pak kyai wis resmi seka rumah sakit, wong sengsaya akeh sing teka  kang kecamatan lan seka kota pada nyiapna uba rampe nggo nyambut tekane jizim.Kabeh wong sing takjiah pada kaget mergane pak kyai ora tau gerah nemen.

Kyai sing terkenal meneng tapi seneng guyon,ora mung ngerti babakan agama, ningen uga seneng nulis.Mulane ping pira bae pak kyai diundang nang luar kota kon dadi pembicara mergane bukune sing terkenal  TEMBANG KEMBANG KANTIL.Bukune nyritakna wong wadon ayu sing dadi bojo keloro wong kesohor.Ping kopang-kaping mahasiswa pada teka ndaleme pak kyai perlu takon perkara buku tulisane pak kyai.

Sing pada takjiah wiwit wong ndesa tekan pejabat awit mbengi tekan pak kyai wis disarehaken ora mandeg-mandeg.Pengajian terus digelar nang mesjid nggo ndongakna almarhum kyai sing sederhana tur seneng guyon lan seneng mlaku-mlaku maring sawah.

Nanging desas desus  geraeh pak kyai ya saya dadi pertakonan nang sapa bae sing pada krungu nek geraeh dijalar seka ilange sandal kesayangane pak kyai.

“ Nggih niku pak...jalarane gerah wiwit pak kyai kelangan sandal teng mesjid.Wekdal pak kyai saweg kritis kados sesek napas....wonten kabar menawi sandale pun wangsul teng mesjid.Niku Mba Siwi gagean ngrisiki pak kyai ingkang saweg dipun tangani dokter-dokter.mboten dangu lajeng pak kyai seda”ujare Duryat nyritakaken geraeh karo akhir sedane pak kyai maring petinggi sing rawuh pas arep dimakamaken.Pak Camat sing ana nang kono ya melu krungu,kabeh pada bingung lan prihatin karo sedane pak Kyai.

 

Awan bar rampung pemakaman pak Kyai..putra putrine, kesepuhan keluarga pak kyai pada kumpul.Nang ruang khusus daleme pak kyai sing biasane nggo nampa tamu pak kyai sing khusus,awan kuwe dadi kaya ruang sidang keluarga.Senajan esih suasana prihatin, tapi pancen luwih prihatin maning bab sandal sing kabare ora bisa kebendung.

Kabeh kesepuhan lan keluarga pak Kyai mung pengin ngerti alar-alare sandal sing disenengi temenan nang pak kyai.Ora nana liya sing ngerti bab sandal kayong mung Duryat sing awit cilik ndina-ndina melu pak kyai.

Ana Pak Ahmadi adine pak kyai,ana Mbak Siwi,Mas Sito kamase Mbak Siwi, ana sedulurane almarhumah bu hajjah Nurjanah sing nang ruang khusus.

“Duryat, aku njaluk tulung rika nyritakna bab sandale pak kyai sing senyatane..sebab kiye kabeh sedulur kudu ngerti alar-alare sandal sing ditresnani pisan,sing  dadi jalaran bapak gerah”

Duryat  temungkul, pikirane mlayu ngendi ora, kemutan kabeh perjalanane karo pak kyai sing uwis,kemutan bu hajjah sing wis ndisiti.Duryat ora bisa ngetokna suara kejaba nangis sesenggukan.

Mbak Siwi melu nangis ndeleng kahanan sing pancen urung bisa dibendung.Kabeh sing rawuh pada meneng, nunggu tangise Duryat mandeg.Tapi pak Ahmadi mbanjur dawuh

“Anu nyuwun sewu sedulur-sedulur...menopo ,becike dipun tunda riyin.Niki dereng pas kangge ngertos bab sandalipun almarhum”ujare Ahmadi kayong ngerti bab sandal kiye mesti ana sing ora perlu wong liya ngerti.

Madan sore,senajan tamu esih ndilir gonta-ganti teka, Mbak Siwi Mas Sito,karo Pak Ahmadi pamane,mlebu maring kamare kyai karo Duryat  sing tujuane Duryat arep crita apa sing dingerteni bab sandal’ sebab kuwe penting ya penting, ora ya ora.Tapi dadi penting mergane sandal mau sing njalari almarhum gerah, tur njalari critane ngalor-ngidul.

“Kados niki Pak Ahmadi,Mbak Siwi,Mas Sito , kulo ngertos sandal niku.Pertama bapak ngagem nggih kulo ngertos.Almarhumah Ibu Hajjah ugi jan-jane gumun, sampun katah sandal ingkang ditumbas kagem bapak, nanging katah ingkang ngaggur.Tapi wiwit dipun tumbasaken sandal meniko, bapak mboten nate gantos,nganti tindak teng kabupaten kepanggih pak Bupati mawon ngangge sandal meniko”

“Lha iya kuwe Mas kaji  seneng pisan si kepriwe maring sandal kuwe”jere pak Ahmadi takon.

Duryat temungkul banjur tarik nafas nerusna critane.

“ Wonten sejarah sing jane wigati.Wekdal buku pak kyai medal lan terkenal, katah penggemar-penggemar ingkang remen.Katah mahasiswa mahasiswi, santriwan santriwati sami taken dumateng kyai.Menawi saweg wonten seminar utawi diskusi katah ingkang  taken bab buku meniko.Bapak mboten mangertos nek saking mahasiswi utawi santriwati nggih katah sing nge fans ngaten lah.”

“ O Kaya kuwe..terus priwe Mat”pak Ahmadi takon”

“Wonten mahasiswi ingkang asring telpon pak kyai,utawi sms,malah almarhum wekdal niku sampun nate taken dateng kulo  napa menawi dados tiyang terkenal katah cobanipun.Mbok menawi wonten ingkang remen kalih pak kyai”.

“Astaghfirullah...wis ora usah ditersna  kang”ujare Mbak Siwi,senajan jan-jane mbak Siwi esih pengin krungu critane.

“ ya ora papah Dik..men kang Duryat crita disit” ujare Mas Sito

“ Nggih nyuwun sewu kulo lajengaken.....sawetawis manahipun pak kyai saweg ngaler ngidul...pak kyai ngantos mboten wantun medal saking ndusun...mboten purun rawuh teng acara-acara senajan wonten undangan, wedos menawi manahipun  ewah saking pujian-pujian..Wekdal niku , almarhumah numbasaken sandal meniko.Bapak kados angsal penerang saking Gusti Allah, menawi ibu taksih sayang sanget dateng Bapak...taksih tresna dumateng bapak”

“Alhamdulillah..dadi  kaya kuwe critane..aku ora nate krungu.almarhum ibu ya ora pirsa ya kang?i bar kuwe bapak ora tau ganti sandal  kang”

“ Nggih mbak..kados ngaten critane sing kulo ngertos” ujare Duryat

“ Bibar niku bapak mboten wantun telpon-telpon bab buku kalian sinten kemawon.”ujare Duryat  mungkasi.

Mbak Siwi ngunjal napas dawa....pikirane esih kegawa critane Duryat.

Sawetara esih akeh pentakjiah sing mlebu metu ndaleme pak kyai.

Mbak Siwi ngadeg njut nyedeki meja sing ana sandale pak kyai...bar diingleng-ingleng, sandal kuwe dilebokna lemari sing ana rak sandal, dijejeraken karo sandale almarhumah Bu Hajjah Nurjanah.Luh netes seka matane Siwi putri tunggal pak Kaji Kodri karo bu Hajjah Nurjannah.Suwe anggone nyekel sandal romo biyunge...

 

purwokerto 2025

 

<!--EndFragment-->

Penulis: Istianto

Editor: Ismer

Berita Terkait

Copyright ©2025 Suara Purwokerto. All Rights Reserved

Version: 1.23.3 | Build ID: FHBRa1vRFd-dgFqX1RoWX